def test1(): print("--- in test1 func----") # 调用函数 test1() # 引用函数 ret = test1 print(id(ret)) print(id(test1)) #经过引用调用函数 ret()
运行结果:python
--- in test1 func---- 140212571149040 140212571149040 --- in test1 func----
# 定义一个函数 def test(number): # 在函数内部再定义一个函数,而且这个函数用到了外边函数的变量,那么将这个函数以及用到的一些变量称之为闭包 def test_in(number_in): print("in test_in 函数, number_in is %d" % number_in) return number+number_in # 其实这里返回的就是闭包的结果 return test_in # 给test函数赋值,这个20就是给参数number ret = test(20) # 注意这里的100其实给参数number_in print(ret(100)) #注 意这里的200其实给参数number_in print(ret(200))
运行结果:闭包
in test_in 函数, number_in is 100 120 in test_in 函数, number_in is 200 220
def line_conf(a, b): def line(x): return a*x + b return line line1 = line_conf(1, 1) line2 = line_conf(4, 5) print(line1(5)) print(line2(5))
这个例子中,函数line与变量a,b构成闭包。在建立闭包的时候,咱们经过line_conf的参数a,b说明了这两个变量的取值,这样,咱们就肯定了函数的最终形式(y = x + 1和y = 4x + 5)。咱们只须要变换参数a,b,就能够得到不一样的直线表达函数。由此,咱们能够看到,闭包也具备提升代码可复用性的做用。函数
若是没有闭包,咱们须要每次建立直线函数的时候同时说明a,b,x。这样,咱们就须要更多的参数传递,也减小了代码的可移植性。spa
注意点:code
因为闭包引用了外部函数的局部变量,则外部函数的局部变量没有及时释放,消耗内存内存
def counter(start=0): def incr(): nonlocal start start += 1 return start return incr c1 = counter(5) print(c1()) print(c1()) c2 = counter(50) print(c2()) print(c2()) print(c1()) print(c1()) print(c2()) print(c2())
def counter(start=0): count=[start] def incr(): count[0] += 1 return count[0] return incr c1 = closeure.counter(5) print(c1()) # 6 print(c1()) # 7 c2 = closeure.counter(100) print(c2()) # 101 print(c2()) # 102